به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تایید وجود این ساختار، اولین گام کلیدی در کاهش عوارض جانبی انفجارهای خورشیدی بر روی ماهواره های ارتباطی زمین محسوب می شود.

با اینکه پیش از این نیز دانشمندان معتقد بودند که این طناب مغناطیسی عامل فورانهای عظیم خورشیدی هستند، اما تاکنون نتوانسته بودند بدلیل حرکت سریع این طناب، وجود این پدیده را ثابت کنند.

اما محققان دانشگاه میسون با انجام کاوشهای دقیق بر روی تصاویر گرفته شده توسط تلسکوپ مونتاژ تصویربرداری جوی(آیا) رصدخانه دینامیک خورشیدی، توانستند منطقه ای از خورشید را که این طناب در آن در حال شکل گیری بود پیدا کنند.

توفان خورشیدی، یک فوران عظیم از سطح خورشید است که در پی آن میلیاردها ماده باردار موسوم به پلاسما با سرعتی بیش از ۱.۶ میلیون کیلومتر در ساعت در فضا منتشر می شوند. این ابر پلاسمایی بهمراه خود یک میدان مغناطیسی نیرومند را حمل می کند. با نزدیک شدن این ابر در یک تا سه روز بعدی، میزان عظیمی از انرژی در مغناطیس کره زمین خالی می شود.

معمولا مغناطیس کره زمین در برابر این باد خورشیدی مقاومت کرده و از محیط محافظت می کند. با این حال یک توفان خورشیدی می تواند تاثیر محافظتی را مختل کرده و باعث بروز آب وهوای شدید فضایی شده که تاثیرات مضری بر روی سیستم های فناوری فضایی مانند ماهواره های ارتباطی دارد.

دانشمندان بسیاری معتقدند که میدان های مغناطیسی نقش مهمی را در ذخیره انرژی و نیرو دادن به توفانهای خورشیدی در این ستاره ایفا می کنند. اما شکل دقیقی که میدانهای مغناطیسی پیش از فورانها دارند، هنوز مورد بحث قرار دارد. یک طناب مغناطیسی حاوی خطوط میدان مغناطیسی بسیاری است که دور محور مرکزی پیچیده و احتمالا دور یکدیگر می چرخند. به دلیل وجود این چرخش، یک جریان مغناطیسی در طناب مغناطیسی بوجود می آید. از لحاظ تئوری، جریان الکتریکی می تواند یک نیروی الکترومغناطیسی تولید کرده و بر نیروی محدود سایر خطوط میدانی غلبه کرده و طناب مغناطیسی را به جلو حرکت دهد.

اکنون تصاویر تلسکوپ نشان داده که پیش از فوارن یک کانال بزرگ و کم ارتفاع در تمام ناحیه فعال حرکت می کند که دمای آن بالاتر از ۱۰ میلیون درجه است. این طناب در نقطه ای حساس شروع به فوران می کند.